Joanna Onyszkiewicz: kim jest i skąd pochodzi?
Joanna Maria Onyszkiewicz z domu Jaraczewska – urodzona w Londynie
Joanna Maria Onyszkiewicz, z domu Jaraczewska, przyszła na świat 10 maja 1950 roku w tętniącym życiem Londynie. Jej losy od samego początku były nierozerwalnie związane z historią Polski, choć pierwsze kroki stawiała na obcej ziemi. Jako córka Jadwigi Piłsudskiej-Jaraczewskiej i Andrzeja Jaraczewskiego, nosiła w sobie dziedzictwo jednego z najwybitniejszych Polaków XX wieku – Józefa Piłsudskiego. Dzieciństwo spędzone na emigracji ukształtowało jej perspektywę, ale nigdy nie zatraciła głębokiego poczucia przynależności do polskiej kultury i historii. To właśnie tam, z dala od ojczyzny, kształtowały się jej wartości i marzenia o powrocie do korzeni.
Architektka z powołania i z pasją
Droga zawodowa Joanny Onyszkiewicz wiodła przez fascynujący świat architektury. Ukończyła studia architektoniczne na renomowanym Uniwersytecie Carleton w Kanadzie, zdobywając solidne wykształcenie i rozpoczynając karierę w tej wymagającej dziedzinie. Jej pasja do projektowania i tworzenia przestrzeni była widoczna od samego początku. Jednakże, niezależnie od sukcesów na gruncie zawodowym, jej serce zawsze biło mocniej dla spraw ojczyzny. Choć profesjonalnie realizowała się jako architektka, jej zaangażowanie społeczne i patriotyczne zawsze stanowiło równie ważny, jeśli nie ważniejszy, element jej tożsamości. Praca w Ośrodku KARTA, gdzie zajmowała się digitalizacją i opracowywaniem materiałów, była kolejnym dowodem jej przywiązania do polskiej historii i kultury, a także zaangażowania w jej zachowanie dla przyszłych pokoleń.
Dziedzictwo rodu Piłsudskich
Wychowanie w cieniu Marszałka – zakaz powoływania się na dziadka
Dorastanie w rodzinie o tak doniosłym dziedzictwie, jak ród Piłsudskich, niosło ze sobą specyficzne wyzwania i zasady. Joanna Maria Onyszkiewicz była wychowywana w duchu poszanowania dla tradycji, ale jednocześnie obowiązywała ją żelazna zasada – niepowoływania się na nazwisko słynnego dziadka, Józefa Piłsudskiego. Ta lekcja pokory i samodzielności była kluczowa w kształtowaniu jej charakteru. Miała ona budować swoją tożsamość i osiągnięcia na własnych zasługach, a nie na sławie przodka. Ta zasada, choć mogła wydawać się restrykcyjna, w rzeczywistości wykształciła w niej silne poczucie odpowiedzialności i determinację do udowodnienia swojej wartości w sposób niezależny.
Aleksandra Piłsudska – silna babcia i wzór patriotyzmu
W życiorysie Joanny Onyszkiewicz kluczową rolę odgrywała jej babcia, Aleksandra Piłsudska. Była ona kobietą o niezwykłej sile charakteru i głębokim zaangażowaniu patriotycznym. Joanna wspomina ją jako osobę niezwykle inteligentną, cały czas pochłoniętą lekturą i nauką, co stanowiło dla niej ogromny wzór. Aleksandra Piłsudska, jako żona Marszałka, była świadkiem i uczestniczką burzliwych wydarzeń historycznych, a jej postawa stanowiła dla wnuczki niezachwiany przykład miłości do ojczyzny i niezłomności w obliczu trudności. To właśnie od babci Joanna czerpała inspirację do pielęgnowania polskich tradycji i budowania własnego zaangażowania w sprawy narodowe.
Powrót do Polski i zaangażowanie społeczne
Decyzja o powrocie i oddanie brytyjskiego paszportu
Rok 1979 stanowił przełomowy moment w życiu Joanny Onyszkiewicz. To właśnie wtedy podjęła odważną decyzję o osiedleniu się na stałe w Polsce, kraju swoich przodków, kraju, który zawsze nosiła w sercu. Ta decyzja była wyrazem głębokiego przywiązania do ojczyzny i pragnienia aktywnego uczestnictwa w jej życiu. Po wprowadzeniu stanu wojennego, w geście solidarności i sprzeciwu wobec działań władz komunistycznych, Joanna Onyszkiewicz zwróciła swój brytyjski paszport. Był to symboliczny i mocny gest, podkreślający jej pełne utożsamienie się z losem Polski i jej obywateli w tym trudnym okresie.
Wkład w budowanie „Solidarności” i praca dla ojczyzny
Powrót do Polski zbiegł się z gorącym okresem walki o wolność i demokrację. Joanna Onyszkiewicz aktywnie włączyła się w działania „Solidarności”, największego ruchu społecznego w historii PRL. Jej zaangażowanie przejawiało się nie tylko w czynnym udziale w podziemnych strukturach, ale również w pisaniu do prasy podziemnej. Była obecna na ważnych wydarzeniach, takich jak obchody rocznicy Marca ’68 na Uniwersytecie Warszawskim w 1981 roku, co świadczy o jej głębokim zaangażowaniu w odzyskanie przez Polskę suwerenności i demokracji. Jej działania, często realizowane w ukryciu i z narażeniem osobistego bezpieczeństwa, stanowiły cenny wkład w budowanie społeczeństwa obywatelskiego i walkę o wolną Polskę.
Rodzina i pielęgnowanie pamięci
Janusz Onyszkiewicz – mąż i partner życiowy
Ważną postacią w życiu Joanny Onyszkiewicz jest jej mąż, Janusz Onyszkiewicz. Ich wspólna droga rozpoczęła się od małżeństwa zawartego w 1983 roku. Janusz Onyszkiewicz, sam zaangażowany w życie publiczne i polityczne, stał się dla Joanny nie tylko partnerem życiowym, ale także towarzyszem w trudnych chwilach i wspólnikiem w budowaniu rodziny. Ich relacja jest przykładem silnego związku opartego na wzajemnym szacunku, wsparciu i podobnych wartościach, w tym głębokim patriotyzmie. Wspólnie tworzą rodzinę, która pielęgnuje dziedzictwo i pamięć o ważnych postaciach polskiej historii.
Dzieci i przekazywanie wartości rodzinnych
Owocem małżeństwa Joanny i Janusza Onyszkiewiczów jest pięcioro dzieci: Witosława, Danuta, Wanda, Stanisław i Andrzej. Dla Joanny niezwykle ważne jest przekazywanie wartości rodzinnych kolejnym pokoleniom. Dba o to, by jej dzieci i wnuki znały historię rodu Piłsudskich, rozumiały znaczenie patriotyzmu, etyki i przyzwoitości. Aktywnie uczestniczy w działaniach Instytutu Józefa Piłsudskiego oraz Fundacji Rodziny Józefa Piłsudskiego, a także w uroczystościach poświęconych pamięci jej dziadka, takich jak przekazanie willi „Milusin” dla Muzeum Józefa Piłsudskiego. Działania te mają na celu nie tylko zachowanie pamięci o przeszłości, ale także inspirowanie przyszłych pokoleń Polaków do pielęgnowania tych samych, niezmiennych wartości.
Dodaj komentarz